Tykocin, kościół Trójcy Przenajświętszej – Brama zachodnia prowadząca na teren kościoła, zwieńczona rzeźbami czterech Ewangelistów autorstwa J.Ch. Redlera.

Na zwieńczeniu wzniesionej według projektu Jana Henryka Klemma bramy zachodniej kościoła są ustawione późnobarokowe rzeźby czterech Ewangelistów, kolejno: św. Jan, św. Marek, św. Łukasz i św. Mateusz. Zostały one wykonane według projektu Jana Henryka Klemma, przez Johanna Chrysostomusa Redlera między październikiem 1749 a marcem 1750 r. Wszystkie rzeźby wykuto z piaskowca, charakteryzującego się piaskowoszarą barwą, którą urozmaicają rudobrązowawe pasma rudy żelaza. Figury przetransportowano z Warszawy do Tykocina drogą wodną w górę biegu Narwi.

JOHANN CHRYSOSTOMUS REDLER urodzony ok. 1710 r., najprawdopodobniej na Śląsku, był narodowości niemieckiej. Należał do grupy rzeźbiarzy, którzy w latach 40.–60. XVIII w. stworzyli w Warszawie szkołę rzeźby rokokowej, przyczyniając się do wykreowania w stolicy znaczącego na tle całej Rzeczypospolitej ośrodka artystycznego. Redler pracował głównie dla prywatnych, magnackich inwestorów: rodziny Czartoryskich, hetmana wielkiego koronnego Jana Klemensa Branickiego, marszałka wielkiego koronnego Franciszka Bielińskiego, generała artylerii litewskiej Eustachego Potockiego i ministra saskiego Heinricha Brühla. Pod koniec życia obsługiwał też inwestycje Stanisława Augusta Poniatowskiego na Zamku Królewskim i w założeniu ujazdowskim. Przez ponad trzy dekady kierował w Warszawie dużym warsztatem, tworząc głównie na potrzeby rezydencji na prowincji. Jego twórczość obejmowała prace w drewnie, stiuku, ale nade wszystko w miękkim kamieniu – piaskowcu, którego obróbkę opracował do perfekcji. Przez wiele lat dzierżawił, wraz ze swym długoletnim wspólnikiem, kamieniarzem Michaelem Dollingerem, kamieniołom w Skale koło Kunowa, skąd pozyskiwał dobry jakościowo, dekoracyjny piaskowiec. Zdobywanie zleceń ułatwiała mu również regularna współpraca z wziętym architektem warszawskim Jakubem Fontaną. Rok 1743 otwiera udokumentowaną współpracę Redlera z Janem Klemensem Branickim, który zatrudniał go zarówno jako wykonawcę dekoracji rzeźbiarskiej pałaców w Warszawie i Białymstoku, jak i konsultanta prac innych artystów i rzemieślników. Chociaż nie jest udokumentowana atrybucja czterech drewnianych figur w środkowej parze ołtarzy bocznych tykocińskiej świątyni: św. Jana Chrzciciela i św. Klemensa z ołtarza św. Elżbiety oraz św. Kazimierza i św. Szczepana w ołtarzu św. Wincentego á Paulo niektórzy badacze przypisują je Redlerowi lub jego warsztatowi.